Deducir o IVA antes de iniciar actividade.

O empresario ou profesional que ten intención, confirmada por elementos obxectivos, de iniciar con carácter independente unha actividade económica e realiza os primeiros gastos de inversión, debe ser considerado suxeito pasivo o actuar como tal. Ten dereito a deducir de inmediato o Imposto de Valor Engadido (IVE) devengando o ingresado por os gastos de inversión efectuados por as necesidades da operación que pretende realizar e que teñan dereito a dedución, sen esperar o inicio da explotación efectiva.

Todo isto, ven establecido nunha recente sentenza do TS de 19 de Xulio de 2017, determinando que o criterio preferente para proceder a dedución do IVA soportado antes do inicio efectivo das operacións gravadas e a intención de destinar os bens e servicios adquiridos e recibidos nunha determinada actividade empresarial.

A sala sinala que unha vez nacido o dereito, sigue existindo aínda que a actividade económica considerada non dirá lugar a operacións suxeitas a grávame e aínda que o suxeito pasivo non puidera utilizar os bens en operación suxeitas o imposto a causa de circunstancias axeas a súa vontade.

A sala recorda, que a xurisprudencia comunitaria, establece que o artigo 22.1 da Sexta directiva, solo establece a obrigación dos suxeitos pasivos de declarar o inicio, a modificación e o cese das súas actividades, pero non autoriza aos Estados Membros, en caso de que non se presente dita declaración, a retrasar o exercicio de dereito e deducir hasta o inicio efectivo da realización habitual das operacións gravadas a o privar o exercicio desde dereito ao suxeito pasivo.

As medidas que os Estados Membros están facultados para establecer con arreglo ao artigo 22.8 da Directiva, son para  asegurar a exacta percepción do imposto e evitar o fraude, non deben ir máis ala do necesario para alcanzar ditos obxectivos, por o que , en suma, non poden ser utilizadas de forma que cuestionen sistematicamente o dereito a deducir o IVA, que constitúe un principio fundamental do sistema común do Imposto establecido por a lexislación comunitaria nesta materia.

Neste caso, a normativa nacional estima que se poderá dar lugar a perdida desde dereito, si tales operacións non se inician ou si o dereito a deducir non se exercita no prazo de 5 anos a partir do nacemento do dereito, e por conseguinte, tal normativa vai máis alá do que e necesario para alcanzar os obxectivos de asegurar a exacta percepción do imposto e evitar o fraude.

A sentencia do TJUE senta as bases para levar o contido de carácter inmediato da dedución do IVA soportado, proclamando a inmediated  ten que ser como referente temporal o momento da adquisición dos bens que se van destinar a actividade empresarial, aínda cando está non comece efectivamente.

Ademais, dispón , que a medida que da dereito a dedución do IVA nace cando se adquiren bens ou servicios que se van destinar a unha actividade suxeita, que a dedución se practica atendendo o destino previsible, expresado por unha intención que se pon de manifesto a través de feitos obxectivos.